یادداشتهای نخست
دکتر رضازاده شفق گفته است انتقاد ورزش ملی ایرانی هاست، اما متاسفانه باید بدانیم این ارزشی ملی جامعه را سالمتر نمیکند چون لبه تیز عیبجویی هرگز متوجه خود انتقاد کننده نمیشود و افزون بر این متاسفانه مردم انتقاد را جانشین اقدام به حساب می آورند.
انتقادی که به کتاب وارد شده و پاسخ نگارنده:
خوانندگان اعتراض کردند که درد را گفتی ولی درمان را نگفتی و بعضاً درمان را دریغ کردی!
پاسخ نگارنده:
بدون رودربایستی با خودمان،واقعیت خودمان را حداقل برای خودمان روشن کنیم و به روی خودمان بیاوریم….تا اول بدانیم چگونه هستیم،یعنی این «ما»یی که از آن یاد می کنیم چگونه «ما»یی است؟بعد برگردیم ببینیم چرا این شدیم؟و در مرحله سوم با تصمیم قاطع و به تدریج به دنبال اصلاحش برویم!ولی اگر مشکلات رفتاری مان را حتی از خودمان هم کتمان کنیم حتی اگر در مرحله دوم هم راه به جایی ببریم مطمئناً در مرحله سوم متوقف خواهیم ماند.
نه مشروطه دردمان را دوا خواهد کرد،نه دیکتاتور،نه رهبر ملیو نه … و نه … و نه … .»
چرا که نه